Beskid Śląski (Szczyrk, Skrzyczne)

Pasmo Beskidu Śląskiego jest mi najlepiej znane, bo i najbliższe memu miejscu zamieszkania. Bywałam tutaj często już od dziecięcych lat, wtedy jeszcze pod opieką rodziców, później - z grupą rówieśników. Plecak na ramię, mapę w rękę i można było wyruszyć na szlak. Od tego czasu ilekroć mam okazję, odwiedzam "moje" góry, choć już nie tak często. Gdy poznałam większość szlaków beskidzkich, postanowiłam zobaczyć też i inne, nieco dalsze góry położone w Polsce, ale nie tylko. Jednak sentyment do tych, które zobaczyłam jako pierwsze pozostanie już chyba na zawsze.

Beskid Śląski jest regionem bardzo atrakcyjnym pod względem turystycznym. Na piechurów czeka wiele szlaków o różnym stopniu trudności, a jeśli ktoś z różnych względów nie może zdobywać szczytów pieszo, ma okazję dostać się na niektóre z nich wyciągami. Tak właśnie jest na przykład w przypadku Skrzycznego czy Czantorii. Można także wyjechać sobie np. na Równicę samochodem, ale wiele traci się wybierając taki wariant.Chętnym do wędrowania po górach polecałabym kilka szlaków, szczególnie na wspomnianą już Równicę (884m n.p.m.), Stożek (978m n.p.m.), Czantorię (995m n.p.m.), Klimczok (1117m n.p.m.), Baranią Górę (1220m n.p.m.) i Skrzyczne (1257m n.p.m.). To najpopularniejsze wśród szczytów Beskidu Śląskiego. Natomiast przy okazji można też odwiedzić miejscowości, z których każda ma wiele do zaoferowania wszystkim, którzy chcą odpocząć o każdej porze roku. Są to: Ustroń, Wisła, Szczyrk, a także Brenna, Istebna, czy Koniaków.
Na zachętę zaproszę was teraz na Skrzyczne.

Jest to najwyższy szczyt polskiej części Beskidu Śląskiego. Jego sylwetka jest bardzo charakterystyczna, dlatego można ją łatwo rozpoznać nawet ze sporej odległości. Najbardziej stroma jego część opada w kierunku Szczyrku, skąd piesze podejście jest dosyć męczące, ale za to roztaczające się po drodze widoki rekompensują ten trud.

Jeśli Skrzyczne nie jest szczytem docelowym, może warto skorzystać z wyciągu krzesełkowego. Jadąc w dół można podziwiać rozciągające się przed nami wspaniałe widoki.

Trasa wyciągu podzielona jest na dwa odcinki. Czas przejazdu pierwszego, dłuższego, o większej różnicy wzniesień wynosi ok. 20, a drugiego - ok. 15 minut. Tutaj spotykają się piechurzy i ci, którzy wybrali wygodniejszy i szybszy sposób dostania się za sam szczyt.

Stąd do schroniska już tylko dwa kroki. Między nim, a górną stacją wyciągu jest wspaniałe miejsce do obserwacji rozległej panoramy. Turyści siadają na trawie i wypatrują znajomych sobie szczegółów. Prawie każdy ma przy sobie aparat fotograficzny. Góry, lasy, jednym słowem przyroda to bardzo wdzięczny temat fotografii. Niektórzy chcą po prostu uwiecznić siebie na tle "zdobytego" szczytu.

Mimo, iż schronisko nie jest zbyt urodziwe zawsze tu gwarno i tłoczno. Po lekkim posiłku można znaleźć spokojniejsze miejsce i w spokoju pośród szumiących nad głową świerków oddać się kontemplacji. A oto co w takim momencie widzą nasze oczy:

Z tego miejsca można wyruszyć w drogę powrotną lub też podążyć dalej wybranym przez siebie szlakiem.

Na Skrzycznem znajduje się najlepsza trasa zjazdowa w Polsce (trasa FIS), toteż zimą jest tutaj raj dla narciarzy.

Obok Kasprowego Wierchu to najbardziej oblegany przez amatorów białego szaleństwa szczyt w kraju. Nie sposób nie wspomnieć o znajdujących się tutaj jaskiniach, odwiedzanych przez speleologów. Jest ich kilka, z czego nazwę posiada chyba tylko jedna, mianowicie Pajęcza, brrr. Chyba domyślacie się od czego ta nazwa pochodzi?
Na Skrzycznem stoją dwa przekaźniki telewizyjne. Widoczne z dużej odległości są znakiem rozpoznawczym tego szczytu.

Na północno-wschodniej polanie znajduje się miejsce startowe dla paralotniarzy. Warto się tutaj zatrzymać, by obserwować jak jedna po drugiej wzbijają sie w powietrze kolorowe czasze paralotni.

W samym Szczyrku można ciekawie spędzić czas. Przed lub po odwiedzeniu Skrzycznego warto wstąpić do liczącego ponad 200 lat, zabytkowego kościoła p.w. św. Jakuba. Jest on zbudowany całkowicie z drewna, a w jego wnętrzu znajdziemy barokową ambonę, kropielnicę i chrzcielnicę z 1800 r. Miejsce najczęściej odwiedzane w Szczyrku to Sanktuarium Maryjne "Na Górce".

Tam 25 lipca 1894 r. podczas parafialnych uroczystości odpustowych zgromadzonym ukazała się Matka Boska. Za jej przyczyną pojawiło się cudowne źródełko, mające uzdrawiającą moc.

Jest ono tutaj do dziś. Pielgrzymi chętnie czerpia z niego wodę, wierząc, że pomoże na rozliczne schorzenia. Natomiast wokół buka, na tle którego ukazała się Maria w 1895 r.wybudowano kapliczkę. Z kolei w 1912 r. rozpoczęto tutaj budowę kościoła stojącego do dziś. Z placu znajdującego sie przed nim można podziwiać piękną panoramę miasta. W maju 1994 r. świątynia ta została wpisana do rejestru Sanktuariów Maryjnych. Na najstarszym cmentarzu szczyrkowskim leży Antoni Łaciak, skoczek narciarski, pierwszy po wojnie medalista Mistrzostw Świata oraz Julianna Marek z d. Pezda, której to jako 12-letniej dziewczynce ukazała się Najświętsza Maria Panna. Można powiedzieć, że zabytki Szczyrku związane są z kultem religijnym. Prócz wspomnianych stoją tu kapliczki, stare krzyże i figury. Mając na uwadze piękno tego ukrytego wśród zieleni porastającej okoliczne góry miasteczka, zachęcam do odwiedzenia tego miejsca i jego okolic. Znajdziecie tu spokój górskich zboczy, ukojenie dla zmęczonych oczu oraz zachwycający swoją urodą krajobraz. Dokładniej o historii Szczyrku możecie poczytać tutaj.

Zdjęcia kościoła "Na Górce" pochodzą ze stron: 1 i 2.

Zdjęcie widoku na Skrzyczne od północy pochodzi ze strony Wikipedii.

Zdjęcia zimowe pochodzą ze strony http://www.skrzyczne.szczyrk.pl/